ODWIESZENIE BLOGA + Rozdział 25

                                        OFICJALNIE ODWIESZAM BLOGA :) 

**Nina**

Nathalie wyszła zostawiając mnie sam na sam z Pawłem. Szczerze mówiąc denerwowałam się , gdyż strasznie podobał mi się ten chłopak.

- Too.. co robimy ? - spytałam

- No nie wiem jakieś propozycje? - spytał z tym swoim uroczym uśmiechem aż zrobiło mi się gorąco

- Emm.. może obejrzymy jakiś film? - zaproponowałam nieśmiało

- Tak, jasne.

- Dobrze to ty coś wybierz a ja pójdę po jakieś przekąski.

- Okey. - jak powiedziałam tak też zrobiłam , wróciłam do pokoju  a chłopak leżał rozłożony na podłodze , oglądając jakiś film , zapewne horror

- Heheh.. nie za wygodnie Ci? - spytałam odkładając jedzenie

- Niee.. chodź do mnie. - powiedział poklepując miejsce obok niego.  Wykonałam jego prośbę i położyłam się przed nim , a chłopak położył rękę na moim biodrze nie powiem lekko się zaczerwieniłam. Film był straszny jak cholera. Podczas niego trzęsłam się jak galareta. Paweł to zauwazył i obiął mnie. Nagle była jakaś straszna scena , na którą nie mogłam patrzeć , wiec odruchowo obróciłam się w stronę chłopaka , wpadając mu przy tym w ramiona. Brunet się uśmiechnął i przytulił mnie do siebie. Oh.. w jego obięciach czułam się taka bezpieczna , jeszcze przy żadnym facecie się tak nie czułam.

- Ale się zasiedziałem.. - powiedział odsuwając się ode mnie , poczułam się trochę zła - Muszę już spadać.

- Szkoda , fajnie było.

- Tak.. - powiedział wstając , po czym założył kurtkę

- To co do zobaczenia? - spytałam z uśmiechem

- Jasne. - dodał i pocałował mnie w policzek - Pa.

- Pa. - odpowiedziałam a chłopak wyszedł

- Ah, chyba się zakochałam.. - powiedziałam sama do siebie  i poszłam do swojego pokoju

Kilka dni później..

**Natalia**

Kolejny dzień siedzę u Kendalla w pokoju , tak od czasu tamtego "zdarzenia"  pomieszkuję u niego. No nie ma się co dziwić , martwi się o mnie , ale ja już tutaj świruję!! Mam ochotę zaszaleć , wyjść gdzieś , ale nie mam na co liczyć Kendall i Paweł monitorują mnie 24/7 . Wziełam telefon i zadzwoniłam do Niny.

- Hej Nathalie co tam?

- Hej, a wszystko dobrze. Nina skarbie uratujesz mi po raz kolejny życie?

- CO?! Nath , stało się coś? - zaniepokoiła się

- Nie , po prostu ja tu zwariuję z nimi..! Proszę Cię spotkajmy się.

- No dobrze , ale chłopcy Ci pozwolą?

- O to się już nie martw coś wymyślę..

- Okey , to przyjdź do mnie , to razem gdzieś wyskoczymy.

- Dziękuje Pa.

-Pa.

Włożyłam telefon do kieszeni , zabrałam torebkę i wyszłam z pokoju.  Natknęłabym się na Pawła , ale w porę zdąrzyłam schować się do łazienki.

- Hmm.. jak ja mam się wydostać z tego domu? - powiedziałam sama do siebie i nagle uświadomiłam sobie , że mogę "uciec" przez okno. Otworzyłam je i spojrzałam w dół.

- Cholera, trochę wysoko. - odparłam po czym wzięłam związałam ręczniki w taki długi sznur , przywiązałam do okna i zaczęłam powoli schodzić. Bez problemu mi się to udało. Szczęśliwa pobiegłam do Niny , która czekała na mnie przed swoim domem.

- Hej misiek. - przytuliłam blondynkę

- Heej. - odwzajemniła uścisk - Nie wierzę, że Paweł pozwolił Ci się ze mną spotkać.

- Żartujesz? On nic nie wie , uciekłam im... - zaczęłam się śmiać

- Oszalałaś?! Pewnie Cię teraz szukają , zaraz pójdą na policie i..

- Spokojnie , zaraz napiszę sms'a do Julii i po problemie - powiedziałam i wystukałam " Nie martwicie się o mnie , za kilka godzin wracam.. :*" do Julki i na wszelki wypadek do Pawła

- No nie wydaje mi się.

- Całą odpowiedzialność biorę na siebie.

- Niech Ci będzie. A nie mogłaś poprosić Moniki , albo Julii , żeby z tobą wyszły.

- Nie , bo one trzymają stronę Kendalla i Pawła  , uważają że na każdym kroku czeka na mnie niebezpieczeństwo... A poza tym z tobą mogę wyluzować.

- Tooo.. co robimy?

- Może schopping?

- No jasne. - dodała Nina i udałyśmy się na schopping. Po jakiś 4 godzinach udanych zakupów wróciłyśmy do domu Niny. Zmęczone usiadłyśmy na kanapie a Ross przygotował nam coś do picia.

- No widzę, że udały wam się zakupy. - powiedział patrząc na nasze torby

- Oj tak , jeszcze nigdy tyle kasy nie wydałam :) - dodała Nina

- Hehe .. a ja już dawno nigdzie tak sobie nie wychodziłam bez powodu. - odparłam popijając napój

-A jak tam twoja kariera muzyczna Nath? - spytał blondyn

- Emm.. wiesz wydałam jedną piosenkę , która zrobiła szał no ale na tym poprzestałam. Ludzie mnie już pewnie nie pamiętają.

- Nathalie masz talent i musisz go rozwijać.

- Wiem, ale ostatnio nie miałam na to głowy.. właściwie już dawno nie śpiewałam.

-Mam pomysł może nagramy jakiś cover?

- TAK!!

- No to  co chciałabyś zaśpiewać?

- Może jakaś propozycja?

- A co powiesz na Timbaland - "Apologize" ?

- Czemu nie , lubię tą piosenkę.

- Okey to Nina idź po kamerę a my chodźmy do mojego pokoju. - dodał Ross i poszliśmy do jego pokoju. Chłopak usiadł przy fortepianie ja zrobiłam to samo , zaraz potem przyszła Nina i zaczęła filmować jak śpiewamy. Oh, było cudownie uwielbiam śpiewać a z Rossem to była czysta przyjemność.

- Okey , gotowe. - odparła Nina , kiedy wrzuciła filmik do sieci.

- Która godzina? - spytałam patrząc na wyświetlacz telefonu - O Matko.!

- Co się stało?

- Mam 20 nieodebranych połączeń od Kendalla , o dziwo tylko od niego.

- Pewnie się o Ciebie martwi..

- Tak , ale przesadza. Okey , muszę spadać Pa! - pożegnałam się z przyjaciółmi i szybko udałam się do domu chłopaków.  W salonie wszyscy siedzieli spokojnie przed telewizorem tylko Kendall nerwowo chodził w tą i z powrotem.

- Gdzieś ty była?! - przywitał mnie blondyn

-U Niny a co?

- Co ty sobie wyobrażasz?

- O co Ci chodzi?

- Do cholery uciekasz z domu SAMA i jeszcze nie raczysz odbierać telefonu??!! Przecież mogło Ci się coś stać. A jakby powtórzyła się tamta historia? Nawet nie zdajesz sobie sprawy z powagi sytuacji.

- Nie jestem dzieckiem..! Więc nie traktuj mnie tak! Umiem sobie sama poradzić!!

-Umiesz? Czyli mnie już nie potrzebujesz.!

- I dobrze!

- Świetnie!! - wykrzyczał i poszedł trzaskając drzwiami do swojego pokoju

- Wracamy do domu Paweł. - wzięłam chłopaka za rękę , który zaskoczył mnie tym że on nie wyżywał się na mnie i poszliśmy do domu. Wściekła poszłam do swojego pokoju i położyłam się spać. Jednak nie było mi to dane , gdyż usłyszałam trzask błyskawicy , którego strasznie się boję.

- I jeszcze do tego burza.. - powiedziałam do siebie , wstałam i szybkim krokiem zaszłam na dół. Na moje nieszczęście zgasło światło. Z trudem zeszłam z tych nieszczęsnych schodów i jakoś dotarłam do kanapy , gdzie siedział Paweł.Usiadłam obok niego i wtuliłam się w chłopaka. Na dworze rozpętała się ulewa.

- Dlaczego wszystko się tak pieprzy? - spytałam ze złami w oczach

-Takie życie Natalko. A tak między nami ale się wkurzył nie?

 - A ty co taki spokojny dzisiaj jesteś? Dlaczego i ty mnie nie wyzwałeś?

- Bo napisałaś mi że wyszłaś a poza tym chyba Kendall dość się na ciebie wydarł.

- No ale czemu był taki wściekły?

-Słuchaj ja Cię znam od dziecka , wiem do jakich przypałów jesteś zdolna a on..

- Jeszcze mnie tak dobrze nie poznał?

-Yhm. Musisz go zrozumieć. Kocha Cię i martwi się o Ciebie..

- Ale przyznaj że czasami przesadza.

- No tak ale to z miłości.

- Dziękuje - pocałowałam go w policzek

- Za co?

- Za to że zawsze jesteś przy mnie.

- Boisz się ? - spytał , kiedy kolejny raz uderzył piorun a ja podskoczyłam

- Głupio się przyznać, ale tak.

- Oj nie masz czego przecież jestem przy tobie.

- Tak wiem, ale chciałabym się przytulić do Kendalla.. poczuć jego zapach perfum i usłyszeć jak bardzo mnie kocha. - łzy zaczęły płynąć mi po policzkach - Ja chcę do Kendalla...

- Wszystko będzie dobrze.. - powiedział Paweł i w tym momencie zadzwonił dzwonek do drzwi , a ja bardziej wtuliłam się w chłopaka.

- Poczekaj Natalko pójdę sprawdzić kto to.

- Chcesz mnie tu zostawić samą?! O nie idę z tobą! - powiedziałam i udaliśmy się do drzwi. Paweł po woli je otworzył i ukazała się jakaś dość wysoka postać w kapturze na głowie. Nie widziałam twarzy gdyż było strasznie ciemno.

Chłopak wolnym ruchem zdjął  kaptur z głowy i ujrzałam tą sweet blond grzyweczkę po której spływały krople deszczu..

- Kendall? - powiedziałam cicho

- Hej.. Nath możemy pogadać? - spytał

- To ja pójdę sprawdzić czy jest już prąd. - dodał Paweł i odszedł

- Skarbie tak strasznie Cię przepraszam..- mimo że zrobiło mi się go szkoda nie wpuściłam go do środka. Cały czas moknął. A ja stałam przed nim w krótkich spodenkach , koszulce na noramkach i skarpetkach. Trochę było mi zimno , ale byłam ciekawa co on ma mi do powiedzenia.

-Naprawdę? To dlaczego tak mnie traktujesz?

-Wiem, ostatnio przesadziłem , ale tak bardzo Cię kocham , że nie nie wybaczyłbym sobie jak by Ci się coś stało.. A w ogóle głupio się poczułem jak ode mnie uciekłaś.

- Hehe dobry przypał nie jest zły. :)

- Wybaczysz mi? - spytał z nadzieją

- Koniec z traktowaniem mnie jak dziecko?

- Koniec!

- No to okey :) - powiedziałam i rzuciłam się na chłopaka. Oplotłam wokół niego moje nogi i złączyliśmy się w namiętnym pocałunku.

- Nath , bo się jeszcze rozchorujesz.

- Oh , przestań. Całuj! - ponownie go pocałowałam.

- Hhahah kocham Cię wariatko!

 Staliśmy w tym deszczu dłuższą chwilę , a potem cali mokrzy weszliśmy do środka. Paweł jak nas zobaczył tylko pokiwał z niedowierzaniem głową i poszedł do swojego pokoju , gdyż było już dość późno. Wysuszyliśmy się z Kendallem i usiedliśmy na kanapę. Wtuleni w siebie i okryci kocem popijaliśmy gorącą herbatę. Spojrzałam na Kendalla i wykonałam tą czynność , którą ostatnio dość często robię , czyli - poprawiłam mu grzyweczkę :)

- Hej , nie baw się moją grzywką. - roześmiał się blondyn

- Oj no weź , kocham ją jest taka sweetaśna.

- A ja myślałem że to mnie kochasz.- udał oburzonego

- Nooo.. ciebie przy okazji...

- CO?!

- Nie no żartuję.

-Pff.. wiedziałem.

- Jasne, jasne. Okey , chodźmy spać późno już.

- Z tobą zawsze :) - dodał i udaliśmy się do mojego pokoju. Wskoczyliśmy pod koułderkę i odpłynęliśmy do krainy Morfeusza..

______________________________________________________________________

Hejoł! Jak tam stęskniłyście się za mną? Ja za wami bardzoooo... ! Ten rozdział dedykuję osobą, które czytają tego bloga, ale go nie komentują. Niech wiedzą , że ich komentarz jest zawsze mile widziany :) To co do zobaczenia bo mam dla was specjalną niespodziankę :) Kocham was <3333 Aśka Schmidt 

Ps. Moja niespodzianka jest w zakładce " Koniec , a jednak początek czegoś nowego.."